Terug in het koude België, brrrr.

Eigenlijk zijn we al een weekje terug thuis. Maar de tijd ontbrak om hier te komen schrijven, oeps. Je kent dat wel hé, vermoeid van de reis, heel veel was en strijk, pffffff. Vier kinderen kunnen serieus wat strijk bij elkaar brengen. Maarja de liefde die je terug krijgt doet alles weer vergeten. Ons maandje in Marokko is weeral voorbij gevlogen. Voor manlief zijn familie na vijf jaar nog eens terug zien, ja was weeral zoo lang geleden. En voor de kinderen was vooral de zee belangrijk. Voor die familie bezoekjes was onze taalwoordenschat nog niet groot genoeg.
De heenreis ging zonder problemen maar bij het terug komen hebben we een hele dag verloren met het wachten op de overzetboot.

Iedereen vraagt is het niet ver maar Tanger is ongeveer 2400km rijden en met vier kids niet altijd een pretje. Maar langleven de uitvinding van de auto-teveschermpjes.

Enkele sfeerbeelden van Tanger en Tetoun.

Van haken en naaien is er niet zoveel in huis gekomen. Ik heb één blad van mijn naaidoek kunnen afwerken en een handtasje voor Yasmina gehaakt maar daar moet ik nog een foto maken zal dit voor morgen proberen en jullie te tonen.

Deze maand ga ik jullie proberen iets meer te vertellen over de ramadan, die 1 augustus ook weer is begonnen. Dit wil zeggen een maand niet eten of drinken terwijl de zon op is. Best wel lang hoor in deze periode. Maar ik was deze week nog vrijgesteld. Het voordeel van een vrouw zijn, alhoewel je dan ook geen deel uitmaakt van heel het gebeuren dat er rond hangt. Ook mijn kinderen vragen om mee te doen geheel vrijblijvend. Hopelijk kan ik vanaf maandag wel mee vasten en dan kan ik jullie mijn ervaring ook delen.