Taart en cakepralines

Oke, gisteren was mijn man jarig niet altijd makelijk nu het ramadan is, maar de kids hebben zich wel uitgeleefd natuurlijk in het versieren van een cake. Dat vinden ze altijd geweldig en zijn ze een hele namiddag zoet, hihi. Niet effident natuurlijk met dat lekkers bezig zijn en er niet effe van mogen proeven. Bij de grote al flink gelukt maar bij de kleinst ben ik niet zo zeker want haar glimlach was te groot als we er achter informeerde en haar tong een beetje groen van de suikerpasta.
Hier hun kunstwerk.

Samen met de kunstenaars

Ze moesten dus wel tot 21u wachten voor ze van dat lekkers konden proeven, veel soep hebben ze dus niet gegeten, ben de harirra een beetje beu daarom was het een gewone tomatensoep geworden. En na een verjaardagsliedje konden ze eindelijk aan de cake beginnen.

Voor mij eigenlijk veel te zoet die suikerpasta heb wel een beetje geproefd. Maar heb voor ons zelf nog een peren taart met rabarder gemaakt. Maar het fantastische eraan is dat die volledig uit eigen tuin komt.

De rabarber struik.

Onze oude perenboom.

En de lekkere taart natuurlijk, lekker warm uit de oven met een dotje slagroom, het water loopt weeral over mijn kin. Njam njam.

Vandaag was een moeilijke dag met het vasten, voordemiddag ging alles geweldig en kreeg ik het grandiose idee om eens naar de decatlon met de kids te rijden. Er is een nieuwe in de buurt gekomen in Olen, das dus niet zo ver rijden. Natuurlijk geen rekening gehouden met de wegomleging en natuurlijk typisch Belgisch zeker geen wegomleging aan gegeven dus een halfuur rondgereden niet wetende waar ik zat om terug aan de andere kant van de omleging uit tekomen, gelukkig. In die winkel hebben de kids mij zot gemaakt, doe ik dus nooit meer. Mijn portemonee die is nu leeg. Das nog erger dan dat ik in een handwerkwinkel binnen stap, hihi. Toen moesten we nog terug naar huis de stoom kwam al bijna uit mijn oren en het was nog maar 15u en moest dit nog volhouden tot 21u, grrr. Maar de andere weg naar huis genomen. Beetje om maar beter bekend, kwam ik weer achter een zondagrijder die nog geen 50 reed waar je 70 mag rijden. Normaal blijf ik heel rustig in het verkeer maar nu was ik toch bij mijn kookpunt. Thuisgekomen maar effe me platgelegd en een beetje rust genomen en alhamdoulillah een uurtje later was alles weer over en vergeten. Ons avondeten waren vandaag croques met kaas en ananas met een slaatje en het heeft gesmaakt.